مقتدی صدر و ولیعهد امارات شیخ محمد بن زاید آل نهیان. (منبع)
مقتدی صدر و ولیعهد عربستان محمد بن سلمان (منبع)
سفر مقتدی به عربستان کمحاشیه نبود؛ روزنامه «الجریده» کویت در گزارشی مینویسد: «امروز موضوع دادن منصب مقتدی صدر به برادرش مرتضی صدر، بهعنوان رئیس جریان صدر، بهخصوص پس از سفر او به عربستان و دیدار با ولیعهد عربستان به یکی از اولویتهای ایران تبدیل شده است». این روزنامه مدعی شد که برخی منابع ایرانی در گفتوگو با این روزنامه اعلام کردند، پس از سفر مقتدی به عربستان، برخی از نزدیکان او دو بار تلاش کردهاند تا او را بکشند و ایران جلوی این اتفاق را گرفت. موضوع دیگری که این روزنامه کویتی به آن اشاره کرده، واگذاری منصب مقتدی به برادرش مرتضی صدر است که به ادعای روزنامه کویتی به یکی از اولویتهای ایران تبدیل شده است.
«ایسنا» به نقل از این روزنامه نوشت: «قبل از دیدار مقتدی صدر با محمد بن سلمان مقامات ایرانی تلاش میکردند تا مقتدی را به محور ایران بازگردانند اما پس از اینکه خواستار فروپاشی الحشد الشعبی شد و طرفداران او برنامههای تلویزیونی وابسته به ایران را تهدید کردند، ایرانیان به این نتیجه رسیدند که مقتدی صدر از حد خود تجاوز کرده است و زمان آن رسیده است تا منصبش را به برادرش بدهند». ایرج مسجدی، سفیر ایران در عراق است که به ادعای روزنامه کویتی پاسخ میدهد: «روابط جمهوری اسلامی ایران با شیعیان عراق، روابطی جدی و استراتژیک است. ایران با دولت، شخصیتهای برجسته شیعه، ائتلاف ملی شیعیان عراق و همچنین احزاب مختلف شیعه این کشور از گروه صدر تا بدر و مجلس اعلا در سطوح مختلف ارتباط جدی و نزدیکی دارد».
خوانشها و قضاوتها درباره مقتدی متفاوت است و متضاد؛ عدهای او را جوانی جویای نام میخوانند که میخواهد مانند اجداد خود، در صدر بنشیند و شأن بیند. اما دیگران میگویند شانس در طی مسیر با مقتدی یار نبود؛ پدر که از دنیا رفت سیل دشمنی بعثیها و دوستی یاران بیشمار پرشروشور به سویش روانه شد. شانههای او زودهنگام باید بار دوستی و دشمنی را با خود حمل میکرد. مدتی بعد از شهادت پدرش-سیدمحمد صدر در ٢٩ بهمن ١٣٧٧ بههمراه دو برادرش مصطفی و مؤمل که شهید شد- مخفی شد و به زندگی پنهانی و زیرزمینی روی آورد؛ زمانی هم ایران و سوریه مقر و مخفیگاهش بود. مدتی بعد جوانان طرفدار پدرش، هسته اولیه تشکلی شد با نام «جماعت صدرثانی» که به طرفداری از مقتدی، فعالیت میکردند. او در آن مدت با سخنرانی درباره ایده حکومت اسلامی توانست صدها هزار نفر از طیفهای پرشور شهرهای شیعی عراق بهویژه «شهرک صدر» یا مدینه الصدر در حومه بغداد را به سوی خود جذب کند. این شهرک به وسیله عبدالکریم قاسم ساخته شد و بعدها به صورت غیررسمی شهرک صدر خوانده شد.
در زمان تأسیس «حیالثوره» نامگذاری شد و در دوران صدام به مدینه صدام تغییر نام داد. پس از سقوط صدام به «حی رافدین» تبدیل شد و سپس شهرک صدر نامیده شد. مقتدی به پیروی از پدرش حوزههای علمیه را به دو بخش «فعال و سخنگو» و «منفعل و ساکت» تقسیم کرده و خود را نماینده بخش فعال حوزههای علمیه عراق میداند. همین طرز فکر و موضعگیریاش سبب شده تا میان او و آیتالله سیستانی و برخی علمای دیگر حوزههای علمیه نجف و کربلا برای مدتی فاصله ایجاد شود. البته آیتالله سیستانی هم منش و روش سیاسی او را چندان نمیپسندید.
5- خروس و عقاب
8- عکس