گفتوگو با محمد سلامتی: محرمانههای یک سازمان نیمهمخفی
فرزانه آئینی: کار سازمانی را دوست دارد و اهل لابیگری است، بههمیندلیل تا پیش از اینکه میدان را به جوانترها بسپارد، در همه ادوار گذشته انتخابات ریاستجمهوری جلوتر از همفکرانش پیشگام میشد و برای یافتن کاندیدای مناسب رایزنی میکرد.
او محمد سلامتی است که نظارهگر تحولات سیاسی بیشماری در تاریخ معاصر کشور بوده است. تحولاتی که به نظر او پشتسرگذاشتنشان مفید اما پرهزینه بوده است. سلامتی ١٩ سال – از سال ٧٠ تا ٨٩- به صورت پیوسته دبیرکلی سازمان مجاهدین را عهدهدار بود و پیش از آن نیز سه سال یعنی از سال ٥٨-٦١ سکانداری این تشکل سیاسی را در دست داشت. در گفتوگو با او که حالا عنوان دبیرکل سازمان منحله مجاهدین انقلاب اسلامی ایران را پسوند اسمش دارد، چگونگی تشکیل و فعالیتها و ماجرای انحلال سازمان در سال ٨٩ را بازخوانی کردیم. سلامتی در تمام زمان مصاحبه با حوصله از نقشآفرینیهای سازمان در بزنگاههای سیاسی- امنیتی پس از انقلاب سخن گفت، گاه لبخندش چاشنی مرور خاطراتش میشد، گاهی هم نگاهی سرد و تأسفبار همراه دلسردیهایش از عالم سیاست. مشروح این مصاحبه در پی میآید.
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی دو دوره ظهور و بروز داشت؛ یکبار در سال ٥٨ و بار دیگر پس از انحلال در سال٧٠، این سازمان چرا و با چه ایدهای تأسیس شد؟
سازمان اولیه «مجاهدین انقلاب اسلامی» اوایل سال ٥٨ تشکیل شد و بنای تشکیل را هم هفت گروه مبارز و مجاهد – امت واحده، توحیدی بدر، منصورون، توحیدی صف، فلق، فلاح و موحدین – گذاشتند که قبل از انقلاب علیه رژیم شاه فعالیت داشتند. هدف سازمان حفظ و توسعه انقلاب بود و این موضوع خیلی واضح در مرامنامه سازمان منعکس شده بود.
فعالیت سازمان در ابتدا نیمهمخفی و نیمهعلنی بود. علت نیمهمخفیبودن فعالیتها هم این بود که اطمینانی برای دوام انقلاب وجود نداشت. ما آن ایام فکر میکردیم انقلاب ممکن است ضربه بخورد و ضدانقلاب قدرت را به دست گیرد؛ بنابراین بخشی از فعالیتهای سازمان که امنیتی و نظامی بود، مخفی و برخی دیگر که سیاسی بود علنی انجام میشد.
چرا نام «سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی» را انتخاب کردید، آیا میخواستید جایگزینی برای مجاهدین خلق باشید؟
همانطور که میدانید بعضا نیروهای سازمان پیش از انقلاب در سازمان مجاهدین بودند که بعدها از آنها جدا شدند اما ما هرگز نمیخواستیم به جای سازمان مجاهدین خلق باشیم، چون آنها را قبول نداشتیم. ما خودمان بودیم. ابتدا برای نامگذاری استفاده از کلمه مجاهد را اقدامی معمول تلقی میکردیم، اما وقتی حساسیت بیش از معمول مجاهدین خلق را دیدیم، مصممترشدیم تا مانع مصادرهشدن عنوان مجاهد از سوی آنها باشیم.
واکنش سازمان مجاهدین خلق به انتخاب این نام مشابه چه بود؟
آنها به شدت عصبانی شدند و قلم به دست گرفتند و علیه سازمان ما مطالب بسیاری نوشتند. ولی ما >